Julekortet

27. desember i dag, og ingen har fått julekort frå oss i år :-(

Det er faktisk ikkje min feil denne gongen. Eg var ute i god tid, men posten rota bort ein heilt konteiner med julepost frå Eurofoto, deriblandt mine kort, og bilder som skulle i kalendar og bli julegåver. Veslejulafta fikk eg pakka, juleafta fikk eg sendt korta... Så kanskje kjem dei fram ein gong før nyttår... jaja, romjulskort er vel kjekt det og. Her er ihvertfall kortet! Ha ei fortsatt god jul!

Juletrefest i barnehagen

Ooooops, hadde nesten gløymt at eg hadde ein blogg eg... På tide med ei lita oppdatering kanskje...

26. desember i dag, me har hatt ei kjempekjekk julefeiring, med tanter og onklar på besøk. Stor stas for både store og små.

Kanskje kjem det bilder ei gong (til sommaren...)

Tidligare i desember var det juletrefest i barnehagen, eg har lyst å vise fram nokre bilete av gutane mine.

Dei to store, som starta festen med å synge og opptre heilt åleine. Ingvar sang av full hals, Sigve stod ved sidan av og holdt munn og var sjenert. Då sangen var over vart Ingvar veldig flau, han smatt bak seneteppet og gøymte seg.

Dei var så flinke begge to!

Stolte foreldre og besteforeldre sat i salen og såg på.

Flinke store gutane mine!

Sigve til venstre og Ingvar til høgre.

Vemund sang og underhaldt han og saman med resten av barnehagen,

selvfølgelig veldig flink ;-)

Sigve og Ingvar som var dei store,

fikk vere nissegutar og delte ut nissepakkane.

Stor stas!

Det var ein knallkjekk kveld i kommunehuset.

Me ynskjer alle ei

god jul!

Atlieet tatt i bruk

Som tidligare nemt så laga pappa og sambo atlie på loftet over sauefjøsen i vinter. Endelig har eg fått tatt det i bruk! Det har blitt eit kjempekoselig rom med utsikt over tunet. Ein fin detalj, og det som gjer heile rommet er glasrekka mellom taka på gamlefjøsen (redskapshuset) og sauefjøsen. Det har bitt så flott, masse lys strøymer inn i atlieet via vindauga!






I vår målte eg tak og veggar i rommet lyst. Var litt av ein jobb å gjere åleine, men så vart det jo så fint til slutt. Sjå den fine skråveggen med glasrekka! I skråtaket er det og to takvindu. Kven skulle tru at dette liksom er eit fjøs? (når eg er der høyrer eg sauene brekar i fjøset under meg, gansge koselig eigentleg)



No er rommer innreid, mykje av det som står her er kun midlertidig, atlieet vert og brukt som lager intill me flyttar inn i hovudhuset. Så det er litt fullt her no med diverse møblar som eigentleg skal inn i huset. Men eg har fått innstallert all målesaker, lerret, teiknesaker, stoff, symaskin, strikkegarn, bøker, gamle skisser og andre kunst prosjekt. Jada rommeter ganske så fullt no.




Her er plassen eg sit å teiknar under takvinduet. Det er så deilig å sleppe å rydde fram og rydde tilbake alt utstyret. Å kunne ha sitt eige rom utan at ungane skal komme å "vere med" og rote. Fantastisk er det. Det fyrste eg teikna her er augestikkaren i bilete over, no har eg planar om å lage eit stort måleri med fleire augestikkarar, åhh så gøy å kjenne kreativiteten komme sigande igjen, har ikkje blitt mykje måling og teikning dei siste åra. Er ikkje så lett når ein ikkje har plass eller tid, no har eg all den plass eg kan ynskje meg, så får me håpe eg får litt tid?


Litt meir av rommet, bokhyllene er stappfulle alt, kunstbøker med masse inspirasjon og masse interiørblader, eg skal jo snart innrede eit stort hus, så dei kjem godt med.



Og så det eg er mest nøgd med, trådhylla med alt strikkegranet i, sortert etter fargar. Eg ante faktisk ikkje at eg hadde så mykje garn, eg hadde ein pose her og ein der, overalt fant eg garnrestar og strikkepinnar, endelig har eg fått orden i kaoset, no er det berre å sette igeng å strikke!

No er ungane lagt, so då trur eg at eg tar turen opp på "hybelen" min att og prøvar å måle litt, eg har installert ei seng der, så om eg vil kan eg jo eigentleg berre flytte inn ;-)

Fotball og blomar

Har hatt nokre bilete liggande på maskina mi ei stund, på tide å vise dei fram.

Disse av Ingvar og fotballen.
Det er så gøy å sjå kor flinke gutane blir, dei får meir og meir kontroll over den kula. Jada dei har vist betre ballkontroll enn mor si... (eg som aldri har likt fotball, det ser vist ut som eg berre må innsjå at tiden er komen for at gutane må få prøve seg på skikkelig fotballtrening snart)



Og så den vesle blomeguten min.

Eg elskar hausten, hagen til mamma er så fin då, kornblomst, ringblomst, blomkarse, litt krydderurt (trur det er oregano det lilla i buketten) og fredløs.
Fine haustfargar, må nyte dei no før frosten tek dei.

Vemund vil gi bort blomane til Mommo. Skjønne treåringen vår.

Sauesank

Travle tider, har ikkje hatt mykje tid å oppdatere bloggen denne månaden desverre. Masse å gjere på jobb, med hus og ungar. Og dei siste helgene har me brukt tida på sauesank. Slitsamt og gøy. Sauen må jo heim uansett vêr. Me har hatt både strålande (men kaldt) vêr og me har hatt skikkelig øspøsregnvêr, tåke, snø, vind ja i det heile. Vêret i fjellet er skiftande, det har me fått merke.

Her kjem nokre bilete frå dei siste helgane i fjellet. Trur ikkje eg veit om noko finare enn haustfejellet altså, sjå så vakkert det er!

Bærhaust.

Frysaren er snart full, store og små har plukka litervis med bær, og jamen er det framleis bær att på buskane både her og der. Ungane storkosar seg i hausthagen. Her er nokre bilete frå dagen i dag. (Bikkja er like ivrig som ungane, ho plukkar og ete bær som berre det, rar hund.)

Eigenplukka rips med vaniljesaus,

finst det noko betre?

Eitt og anna jordbær er enno å finne.

Bringebær

Vemund kooosar seg.
Magen full av solbær, moreller, stikkelsbær m.m.

I morgon er planen å dra til fjells for å sjå om tyttebæra byrjar bli modne.

Det blir gøy!

God helg!

Sundagstur

I dag fikk eg med meg alle 4 gutane mine på tur, me gikk den gamle Vindhellavegen, eller litt av den. Ungane har ikkje gått turen før, det har me ikkje turt rett og slett. Det er faktisk farlig å ha med seg springande tvillingar i dei bratte svingane, men no er dei fem år, og det går ann å prate til dei. I dag gikk det supert, dei var fornuftige, og me snudde halvegs. Dei tykte det var spennande og skummelt med dei bratte, høge murane. Vemund han holdt handa til pappa når han vart redd, kjekt med slike ungar og. (Dei to andre veit vel ikkje kva frykt er...)



Gutane på veg opp før det går bratt nedover att.











Dei flotte svingande murane, dei er eit syn.

Pause under hellaren, alle fikk selvfølgelig skrive seg inn i turboka som ligg der.

Og turen endte med ein is ved stavkyrkjesenteret. Der måtte eg forevige Vemund forran stavkyrkja, så måtte Vemund fotografere mamma tilslutt.

Ein fin sundag. Då me kom heim hadde mamma laga hjortesteik til oss. Me er jammen heldige!

Kaptein Enøye

For dei som følger med på Fantorangen på barneTV, så kjenner de vel Kaptein Enøye. Her ein dag så fikk me vår eigen Kaptein Enøye.

Dette synet møtte meg klokka 6 om morgonen tirsdag 10. august. Vemund kom tassande inn på soveromet, peikte på auga sitt og sa: "Mamma, jeg har fått en sånn" Gjett om eg spratt fort opp frå draumeland då!

Auga til Vemund var heilt attklistra og hovent. Var ikkje mulig å sjå auga eller augevippene i det heile. Tenk at det går ann å bli slik av eit stikk, mest sansynleg eit myggstikk i følge legen. Etter to dagar så var auga hans tilbake til normalen.

Heldigvis så hadde ikkje Vemund vondt, men ubehagelig det var det. Vemund han tykte det var ganske kult, han fikk masse medkjensle av alle, og storebrødren tykte han var kul som einaugd banditt!

Så slik kan det gå, nokre reagerer tydlegvis meir på mygg enn andre.

Tulletante Bergljot i Eidfjord

Endelig kom dagen då me skulle reise til Eidfjord og besøke Bergljot.

Vakre Bergljot med baby i magen. Gutane syns det var litt rart at babyen ikkje var kome ut enno. Kor lenge skal den liksom være inni der da? Det vart masse spørsmål og funderingar om denne babyen som budde inni Bergljot sin mage mens me var der. Vemund han titta oppi vogna som stod klar i gangen, og spurte meg med litt fortvila stemme, kor er babyen da, mamma? Inni magen. Å, har ho spist den?


Neste gong me møtast, då har Bergljot fått babyen sin, ååååå som me gledar oss til det.



I Eidfjord gikk me tur til badestranda, sjølv om vatnet var iskaldt, så måtte gutane uti ein tur.

Der tok Ingvar dette flotte bilete av Bergljot og meg.

Han fann og denne fine snegelen i hagen til tulletante Bergljot. Sjå, sjå så fin den er!

Og jammen så reiste me heim med ein gut som hadde ei tann for lite. Hjørnetanna rauk i eit hardt møte med ein sofa. Gutungen skreik og blodet rann, men etterkvart så var det både tøft og kult å ha mista ei tann. Ingvar ser ut som den pøbelen no. Egentlig ganske praktisk, no ser me lett forskjell på han og broren.

Takk for besøket Bergljot, me gledar oss til å møte babyen din neste gong me treffast!

Sommar på fjellet

Her ein dag i forrige veke drog ungane, mamma og eg på overnattingstur til stølen vår. Me hadde ein nydelig dag på fjellet.

Ungane storkoste seg, dei plukka krekling, sprang og leikte gøymsel mellom stølsbuene, tissa på utedo, leikte med båtar i bekken, ja dei bada tilogmed i dammen.

Så lette på foten,

opp på alle små toppar,

kappløp ned til stølen,

balansere på glatte steinar i bekken,

plask uti dammen.

Tenk om ein kunne få være fem år igjen.

På stølen har me ei TROLLEBRU, jada under den der bur trollet, Vemund han går forsiktig over, han er litt redd og vil ikkje vekke opp trollet. Men Ingvar og Sigve, dei trampar hardt i brua, mens dei syng bukkenebrusesangen.








Sangen er slik:

Lille bukken Bruse trippet over trollebru.
Nå tar jeg deg sa trollet og var så grum i hu.
Nei og nei, ta ikke meg, jeg er redd og liten jeg!
Den som kommer etter mye mere metter.

SÅ GÅ DA SA TROLLET.

Mellom Bukken Bruse trippet over trollebru.
Nå tar jeg deg sa trollet og var så grom i hu.
Nei og nei, ta ikke meg, jeg er redd og liten jeg!
Den som kommer etter mye mere metter.

SÅ GÅ DA SA TROLLET.

Største Bukken Bruse trampet over trollebru.
Nå tar jeg deg sa trollet og var så grom i hu.
Jeg er ikke redd for deg, bare kom jeg stanger deg!
Og pang og pang det skramlet, stygge trollet ramlet!

Store Bukken Bruse stanget trollet ned i vann.
Nå går bukken Bruse så gla til setervang.
Nå er denne visa slutt, bukkene går ofte ut,
danser over brua, opp til seterstua!


Denne dagen lever me lenge på :-)
Fortsatt god sommar!

Betong, isolasjon og sagflis...

Det er kaos her. Det er bilar, traktorar, maskiner, verktøy, materialer av alle slag, plankar, glava, hundar, ungar, elektrikarar, rørleggarar, sementbilar, sagflis, katter... ja akkurat, eit salig kaos...

Mens det blir bygd nytt kårhus nederst i hagen, så har me og byrja etterisolere det gamle kårhuset kor me bur inntil vidare. Min kjære sambuar og pappan min har alt issolert golvet, lempa ut mange kilo sagflis og lagt glava i staden (sagflis var det ikkje masse isolasjon i gitt) No driv dei på med taket (dei har fått god hjelp av Salambek, ein tidlegare fostergut av mamma og pappa). Som de sikkert skjønnar så reknar me med å bli buande i dette huset ein vinter til, og no vil me ikkje ha det så kaldt som sist vinter. Utan varmepumpa vår hadde me fryst til ispinnar alle saman. Forhåpentleg så blir nye huset ferdig på nyåret, og me kan flytte ut herifrå, gledar meg vilt! Og då har me eit tipp topp gjestehus ståande til alle som vil besøke oss.

Litt bilete frå kaoset, her får gamle kårhuset som me bur i no nytt tak. Mønet på huset blir laga slik at det stikk lengre ut enn det gjorde opprinleg, eg trur det kjem til bli fint, taket såg liksom litt for lite ut slik det var.

Og her blir det støypt plate til mamma og pappa sitt nye kårhus.

Dette huset blir på ingen måte likt det gamle, dette her blir eit moderne hus, med betong, stein, tre og mykje glas. Element som grått treverk og gråsteinsmur vil bli brukt, og kjem til å stå i stil med den gamle låven. tanken er at dette huset skal ramme inn gardstunet, skape ein heilheit og samanheng mellom nytt og gamalt, samtidig skal ikkje dette bli eit ruvande hus, alt blir på ei flate, og huset skal byggast inn i terrenget. Huset blir bygd i ein L form og vil på den måten lage ein lun hage og uteplass, store glasflater vil opne opp mot hagen, og mot sola og lyset. Eg er kjempespent på korleis det blir. Mamma og pappa som står for teikningane, viste egentleg ikkje at dei var så moderne av seg, pappa er vist ganske overaska sjølv. Tenk at me skal lage eit slikt "funkis" hus, hadde eg aldri trudd seier han.